Βίκτωρ Αμεδαίος

(Victor Amadeus). Όνομα ηγεμόνων της Σαβοΐας, της Σικελίας και της Σαρδηνίας. 1. Β.Α. Α’ (1587 – 1637). Γιος του δούκα της Σαβοΐας Καρόλου Εμμανουήλ Α’. Στη διάρκεια της ηγεμονίας του, συμμετείχε στον πόλεμο της διαδοχής της Μάντοβα και με τη συνθήκη της Ραξβόνης (1630) πέρασε στην εξουσία του το Τορίνο. Το 1631 και το 1632, με τις συνθήκες του Τσεράσκο και του Μιραφιόρι αντίστοιχα, έχασε τη Μάντοβα και τη Μονφεράτη και παραχώρησε στη Γαλλία το Πινιερόλ, παίρνοντας ως αντάλλαγμα την Άλβα. Το 1632 συγκρούστηκε με τη Βενετία και το 1635 αγωνίστηκε ως αρχιστράτηγος των γαλλικών στρατευμάτων κατά των δυνάμεων της Ισπανίας στην Ιταλία, τις οποίες νίκησε διαδοχικά στη Βρέμη, στο Τορναβέντο και στο Μοντμπαλτόνε. 2. Β.Α. Β’ (1666 – 1732). Δούκας της Σαβοΐας (1675-1713), βασιλιάς της Σικελίας (1713-20) και της Σαρδηνίας (1720-30). Νυμφεύτηκε το 1684 την Άννα της Ορλεάνης, ανιψιά του Λουδοβίκου ΙΔ’ της Γαλλίας, αλλά το 1690 στράφηκε εναντίον του, προσχωρώντας στον συνασπισμό του Άουγκσμπουργκ. Πολέμησε επίσης εναντίον των Ισπανών με τους οποίους υπέγραψε τη συνθήκη του Ρόσβικ (1698). Το 1713, με τη συνθήκη της Ουτρέχτης, έγινε βασιλιάς της Σικελίας, που αργότερα, υπό την πίεση του Φίλιππου Ε’ της Ισπανίας, αναγκάστηκε να ανταλλάξει με τη Σαρδηνία. Ήταν προστάτης των γραμμάτων και ασχολήθηκε με την κοινωνική οργάνωση του βασιλείου του. 3. Β.Α. Γ’ (1726 – 1796). Βασιλιάς της Σαρδηνίας (1773-96). Διαδέχτηκε στον θρόνο τον πατέρα του Κάρολο Εμμανουήλ Γ’, φρόντισε για την αναδιοργάνωση του στρατού του κατά το πρωσικό πρότυπο και ίδρυσε την ακαδημία του Τορίνο. Αντιμετώπισε εχθρικά τη Γαλλική επανάσταση και εξαιτίας της πολιτικής του αυτής έχασε τη Σαβοΐα και τη Νίκαια και υποχρεώθηκε, μετά τις ήττες του στο Ντέγκο, στο Λοάνο και στο Μοντενότε Μοτόβι, να υπογράψει τη συνθήκη του Παρισιού με την οποία παραχωρούσε στη Γαλλία τη Σαβοΐα, τη Νίκαια και το Κόνι και το Τορτόνε του Πεδεμοντίου.